Βρε τον παπά! Kaloooo!!!!

Στον έλεγχο αποσκευών από Νέα Υόρκη προς Αθήνα, μια κυρία περιμένει στην ουρά πίσω από έναν παπά. -Πάτερ, μπορώ να σας πω; -Τι είναι τέκνο μου; -Ξέρετε, έχω αγοράσει ένα επαγγελματικό σεσουάρ για τα μαλλιά μου και φοβάμαι ότι θα με αναγκάσουν να πληρώσω τέλος εισαγωγής γιατί η αξία του είναι κάπως μεγάλη. -Κι εγώ τι μπορώ να κάνω γι' αυτό; -Μήπως μπορείτε να το κρύψετε κάπου στα ράσα σας; Εσείς είστε ιερωμένος, δεν πρόκειται να σας κάνουν έλεγχο. -Μα τι λες, τέκνον μου; Μπορώ εγώ να παρανομήσω; -Μα δε θα παρανομήσετε. Απλά εκμεταλλευόμαστε λίγο το γεγονός ότι δε θα σας ψάξουν! -Κι αν με ψάξουν; -Ε, πείτε ένα ψεματάκι! -Συγνώμη τέκνον μου, ψέματα εγώ δε λέω! -Καλά, τέλος πάντων, είμαι σίγουρη ότι κάτι θα σκεφτείτε. Κι αν δεν τα καταφέρουμε, πληρώνω το τέλος στην ...τελική (-: Ο παπάς το σκέφτεται λίγο και δέχεται. Όταν έρχεται λοιπόν η σειρά του να περάσει από τον έλεγχο, γίνεται ο εξής διάλογος: -Έχετε να δηλώσετε τίποτα, πάτερ; -Από τη μέση και πάνω όχι, τέκνο μου! -Ε; Γιατί, από τη μέση και κάτω δηλαδή; -Ομολογώ ότι κουβαλάω ένα υπέροχο εργαλείο που σχεδιάστηκε για τις γυναίκες. Δυστυχώς είναι ακόμα αχρησιμοποίητο! Ο υπάλληλος χαμογελάει και τον αφήνει να περάσει.